आंबा हा फळांचा राजा मानला जातो. कारण वर्षांतून फक्त एकदाच हा आंबा आपल्याला मिळतो. तोही उन्हाळय़ातच. त्यामुळे या आंब्याची वाट आपण खूप पाहतो. विशेषत: लहान मुले! कोकणात तर आंब्याची खूप लागवड असते. दरवर्षी खूप आंबा परदेशातही कोकणातून जात असतो. अशा या आंब्याच्या व्यवहारात खूप परकीय चलनही आपल्याला मिळते. त्यामुळे आंबा हे महत्त्वपूर्ण फळ मानले जाते. असा हा आंबा लवकर तयार होण्यासाठी कच्च्या कैऱ्या काढून त्याची आढी तयार केली जाते व वातावरणातील उष्णतेने या कैऱ्या पिकू लागतात. त्यांचा हिरवा रंग बदलू लागतो व त्या तांबूस, लाल, गर्दलाल अशा मार्गाने पिवळा रंग धारण करतात व त्याची सालही पातळ होते. त्या पिकलेल्या आंब्याचा मधुर वास सर्वत्र दरवळतो. आंब्याने व वासाने मानवी मन बहरून येते. दरवर्षी नित्यनियमाने हे घडते. मध्यंतरी ‘लोकसत्ता’त एक बातमी अशी होती, की आंबा लवकर तयार व्हावा यासाठी रसायनाचा वापर केला गेला. तर अशा रसायनाचा वापर आंबा तयार करण्यासाठी- लवकर तयार होण्यासाठी केला जातो. तसेच केळीही लवकर तयार होण्यासाठी रसायनांचा वापर केला जातो. हे रसायन आहे कॅल्शियम कार्बाइड. या कॅल्शियम कार्बाइडचा संपर्क पाण्याशी आला तर त्यातून खूप उष्णता बाहेर पडते. या उष्णतेने आंबे, कैऱ्या लवकर पिकतात. तसेच कच्ची केळीही लवकर पिकविण्यासाठी याच रसायनांचा वापर केला जातो. परंतु या पद्धतीने पिकविलेले आंबे व केळी यांच्या मूळ चवीत फरक पडतो व त्या आंब्यांना, केळय़ांना एक विशिष्ट वास येतो. काही वेळा कच्च्या कैऱ्यांच्या आढीत या कॅल्शियम कार्बाइडच्या पुडय़ा ठेवल्या जातात व त्या पुडय़ांवर थोडे पाणी शिंपडून उष्णता निर्माण केली जाते. त्या उष्णतेने कैऱ्या लवकर पिकतात असे आढळते. काही वर्षांपूर्वी एका पोलीस स्टेशनकडून असे एक प्रकरण दाखल झाल्याचे स्मरते. ज्यामध्ये या अशा कच्च्या कैऱ्यांच्या आढीत या कॅल्शियम कार्बाइडच्या पुडय़ा ठेवल्या होत्या. त्या आढीजवळ एक मुलगा खेळत होता. खेळता खेळता त्या मुलाने त्या आढीत पाणी टाकले. त्यामुळे त्या पुडय़ावर पाणी पडले व त्यातून उष्णता निर्माण झाली. त्या मुलाचा पाय खूप भाजल्यामुळे आरडाओरडा झाला व पोलीस केस झाली. त्या वेळी हे प्रकरण न्याय सहायक प्रयोगशाळेकडे विश्लेषणास दाखल केले गेले. त्या वेळेस त्या पुडय़ा, आढीतले आंबे, गवत इत्यादी मुद्देमाल पाठविला गेला, तेव्हा त्या पुडीत हे रसायन कॅल्शियम कार्बाइड सापडले. हे कॅल्शियम कार्बाइड आंब्यामध्ये जात नाही, त्याचे अंश मिळाले नाहीत, पण या उष्णतेने या आंब्याची चव वेगळी आढळली.अशी वेगळी चव होण्याचे कारण म्हणजे हे कॅल्शियम कार्बाइड व पाणी यांच्या प्रक्रियेतून अ‍ॅसिटिलीन वायू निर्माण होतो. हा वायू गॅस वेल्डिंगसाठी खूप महत्त्वाचा असतो. या वायूमुळे त्या केळांना, आंब्यांनाही वेगळी चव येत असावी. त्यामुळे या रसायनाचा वापर करून पिकविलेले आंबे, केळी न खाणे हे उत्तम! नैसर्गिकरीत्या पिकविलेली/पिकलेली फळेच मानवी आरोग्यास उत्तम असतात. अशा फळांत सर्व प्रकारचे गुण नैसर्गिकरीत्या निर्माण होतात व तीच बाब महत्त्वाची! कृत्रिम गोष्टी दीर्घकाळ टिकत नाहीत, तर नैसर्गिक गोष्टी दीर्घकाळ राहतात हेच खरे!---- Ayurveda, Vastu shastra, healthy Food, Healthy Living, Abstract India, Shree Balaji Tambe, India, Yoga, Meditation, Life Style, Marathi Blog
सेलफोनमधून बाहेर पडणाऱ्या विद्युतचुंबकीय लहरींमुळे मधमाशांचे अस्तित्वच धोक्यात आले आहे, या लहरींमुळे त्यांच्या वर्तनात कमालीचा फरक पडला असून मधमाशांचा अधिवासच नष्ट होत आहे. थोडक्यात सेलफोनमुळे जैवविविधतेवर अनिष्ट परिणाम होत असल्याचे दिसून येत आहे.मधमाशांच्या वसाहतींना जनुकसंस्कारित पिकांमुळे धोका आहेच त्यात आता सेलफोनमधून बाहेर पडणाऱ्या विद्युतचुंबकीय लहरींची भर पडली आहे. मधमाशांच्या वसाहती नष्ट होण्याच्या या परिणामाला कॉलनी कोलॅप्स डिसऑर्डर (सीसीडी) असे म्हटले जाते. यापूर्वी सीसीडी परिणाम हा विषाणू, परोपजीवी पाकोळ्या, कीटकनाशके, जनुकसंस्कारित पिके व हवामान बदल यामुळे होत असल्याचे मानले जात होते, पण आता या कारणात नवी भर पडली आहे. करंट सायन्स या नियतकालिकात वेद प्रकाश शर्मल व नीलिमा आर. कुमार या पंजाब विद्यापीठाच्या वैज्ञानिकांचा शोधनिबंध प्रसिद्ध झाला असून त्यात म्हटले आहे की, मधमाशांच्या वर्तनातील फरक हा सेलफोनच्या प्रारणांमुळे होतो. केरळमधील सैनुद्दीन पटझी यांनी अशाच एका प्रयोगाअंती सांगितले होते की, सेलफोन टॉवर्समुळे कामकरी माशा त्यांचे दिशा ओळखण्याचे कौशल्य गमावून बसतात. याच मधमाशा मध गोळा करून आणीत असतात. आता पंजाब विद्यापीठाच्या या वैज्ञानिकांनी केलेल्या संशोधनातही असेच निष्कर्ष निघाले असून मधमाशांच्या ज्या वसाहतींना सेलफोन प्रारणांच्या क्षेत्रात ठेवण्यात आले व ज्यांना ठेवण्यात आले नाही तेथील मधमाशांच्या वर्तनात हा फरक दिसून आला आहे. इलेक्ट्रॉनिक यंत्रांच्या वापरामुळे इलेक्ट्रो प्रदूषण होते. या इलेक्ट्रॉनिक धुक्यामुळे मधमाशांमध्ये असलेला नैसर्गिक चुंबक त्यांना दिशा दाखवू शकत नाही व त्या भरकटतात. अपीस मेलीफेरा एल या जातीच्या मधमाशांच्या चंडीगड येथील पंजाब विद्यापीठाच्या प्राणीशास्त्र विभागाच्या परिसरातील चार वसाहती प्रयोगासाठी निवडण्यात आल्या होत्या. मधमाशांच्या दोन पोळ्यांजवळ जीएसएम ९०० मेगाहर्ट्झ कंप्रतेचे मोबाईल फोन ठेवले होते, तर दुसऱ्या दोन पोळ्यांजवळ ते ठेवले नव्हते. जिथे मोबाईल ठेवले होते तिथे मधमाशांची संख्या घटली. राणीमाशीचे अंडी घालण्याचे प्रमाण घटले. प्रयोगाअंती संबंधित वसाहतीत मध व परागकण काहीही राहिले नव्हते. दिवसातून दोनदा पंधरा मिनिटांसाठी विद्युतचुंबकीय लहरी या पोळ्यांना दिल्या जात होत्या. ज्या पोळ्यांजवळ या लहरींचा संपर्क नव्हता तेथे मात्र मधमाशांचे प्रमाण चांगले वाढले होते. जी राणीमाशी या लहरींच्या संपर्कात आली ती दिवसाला १४४.८ अंडी देत होती, तर जी संपर्कात आली नव्हती ती ३७६.२ अंडी दिवसाला देत होती. मधमाशा या जैवविविधतेत फार मोठी भूमिका पार पाडत असतात. त्यांच्यामुळे परागीकरणाची प्रक्रिया घडून येते व त्यांचे अस्तित्व धोक्यात आले तर वनस्पतींच्या अनेक जाती धोक्यात येऊ शकतात.